جراحی پلاستیک
جراحی پلاستیک، ترمیمی و زیبائی
جراحی پلاستیک
جراحی پلاستیک، ترمیمی و زیبائی؛ یک شاخه از جراحی می باشد که در بر طرف نمودن مشکلات زیبایی پدید آمده و مشکلاتی که از بدو تولد و یا مشکلاتی که بعدا حاصل گریده و یا اختلالات عملکردی و اصلاح فرم بدن را رفع می کند. “پلاستیک” کلمه ای است که از اصل یونانی خود “plasticos” آمده است و به معنای “شکل دهی”، “قالب بندی” می باشد. کلمه “ترمیمی- Reconstructive” نیز یک کلمه لاتین می باشد و به معنای بازسازی می باشد.
جراحی پلاستیک، در رابطه با هرگونه عمل جراحی در کلیه سطوح بدن مربوط می باشد. عواملی که باعث اختلال در شکل و عملکرد بدن می گردد می تواند مادر زادی، در نتیجه حادثه و یا اکتسابی باشد. برای مثال؛ شکاف لب-کام، انگشتان توامان (سینداکتیلی)، توده های عروقی (مانند همانژیومها) پدید آمده به طور مادرزادی، همچنین سوختگی ها، جراحات صورت به دلیل تصادفات رانندگی، بریدگی ها و قطع اعضاء ناشی از حوادث و همچنین انواع تومورهای بافت نرم و پوست، زخم های مزمن به عنوان عوامل اکتسابی در حوزه این شاخه جراحی قرار می گیرد.
استخوان (به ویژه استخوانهای صورت – سر و دست) و مشکلات غضروفی (مانند غضروف گوش و بینی)، اختلالات شکلی، وقایع پاتولوژیک (تومورها، کیست، عفونت، و غیره) نیز در حوزه جراحی پلاستیک قرار می گیرد. در این راستا در کنار عمل جراحی های کلاسیک، میکروجراحی، سیستم های لیزر، آندوسکوپی به همراه داروها و عوامل شیمیائی مورد استفاده قرار می گیرد.
به طور خلاصه؛ جراحی پلاستیک، ترمیمی و زیبائی سعی می نماید تا در تمامی سطح بدن هرگونه نقص (مشکل) ناشی از پوست، زیرپوست و استخوانها را رفع نمایند. در حین انجام این امر قانون اصلی این است که هرکدام از بافت هایی که از بین رفته است با بافتهای مشابه آن ترمیم گردد.
جراحی زیبایی
جراحی زیبائی، یکی از شاخه های فرعی جراحی پلاستیک می باشد. جراحی زیبائی مجموعه ای از جراحی ها و اقدامات برای زیباتر نمودن و بهتر نمودن تصویر بدن می باشد. در اینجا بیش از آنکه مسئله درمانی باشد، مسئله زیبائی مطرح می باشد. در رسانه ها بیشتر وجه زیبائی جراحی پلاستیک در خبر ها مورد بحث قرار میگیرد و شاید از اینروست که مردم جراحان پلاستیک را کسانی می دانند که فقط جراحی زیبائی انجام می دهند. در حالیکه جراحی پلاستیک در کلینیک ها به میزان بیشتری در شاخه جراحی ترمیمی در حال انجام می باشد.
کلیه جراحان پلاستیک، در حین دوره آموزشهای تخصصی خود آموزش جراحی زیبائی نیز دریافت می کنند و این افراد برای انجام اینگونه عمل های جراحی تنها افراد دارای صلاحیت می باشند. جراحی زیبایی نیاز به آموزشی طولانی و تجربه دارد. اینگونه عمل های جراحی نیاز به توانائی جراحی و هم نیاز به توانایی هنری دارد. در جراحی زیبایی همیشه زیبایی مطرح نیست در برخی موارد مشکلات پزشکی مرتفع می گردد. برای مثال اصلاح بدنی که بسیار چاق می باشد و یا پستان هایی که خیلی بزرگ می باشند به صورت جراحی، هم مشکل زیبائی و هم مشکل پزشکی را درمان می نماید.
درکنار اینکه یک عضو به لحاظ زیبایئ اصلاح میگردد عملکرد آن نیز بسیار مهم می باشد. برای مثال: در جراحی زیبایی بینی (رینوپلاستی) شکل و مشکل تنفسی با هم اصلاح می گردد.
در جراحی پلاستیک چه نوع مشکلاتی درمان می‌شوند؟
مواردی که با جراحی پلاستیک قابل درمان هستند در زیر آمده است:
جراحی پیوند بینی/سپتوپلاستی:جراحی بینی خارجی و داخلی که در آن غضروف و استخوان ها بازسازی می‌شوند تا ظاهر و عملکرد بینی را بهبود بخشند.
جراحی پلک: جراحی پلک بالا یا پایین برای بهبود بخشیدن به ظاهر چشم‌ها.
ریتیدکتومی: جراحی پوست صورت و گردن به منظور کشیدن پوست و حذف چین و چروک اضافی.
برولیفت: جراحی به منظور بهبود چروک‌های پیشانی و ابروهای «پژمرده»
لیپوساکشن: جراحی برای برداشتن چربی مازاد زیر چانه یا گردن
ایمپلنت‌های چهره: جراحی برای برجسته‌ترسازی ساختارهای معینی از صورت (گونه، لب‌ها، چانه)
اتوپلاستی: جراحی برای بازشکل‌دهی غضروف گوش به نحوی که کمتر برآمده باشند.
روندهای سطح پوست: جراحی با استفاده از لیزر، پوست‌های شیمیایی، خوردگی پوست به منظور بهبود صاف بودن پوست.
بازسازی صورت: جراحی برای بازسازی نقص‌های موجود در پوست صورت در نتیجه‌ی جراحی قبلی، آسیب یا بیماری. این شامل بازسازی نقص‌های حاصل از جراحی سرطان، بازدید زخم، ترمیم پارگی‌های صورت به خاطر ضربه‌های قبلی، حذف علائم تولد و اصلاح ناهنجاری‌های مادرزادی جمجمه، کام یا لب‌ها.
روندهای غیر جراحی: تکنیک‌های بکاررفته همانند پوسته‌های شیمیایی، میکرو درما برایزون و موارد قابل تزریق. موارد قابل تزریق، داروهایی هستند که زیر پوست قرار داده می‌شود تا ظاهر صورت را بهبود بخشید که شامل بوتاکس، موارد آرایشی، دیسپورت، رستیلان، جودرم، رادیس، اسکالپترا و غیره.
مراقبت های قبل از جراحی پلاستیک
جراح شما بایستی روند، ریسک‌ها، مزایا، جاگزین‌ها و ریکاوری را با شما بحث کند. اینکه بدانید انتظار چه چیزی را باید داشته باشید، شما را در وضعیت راحت‌تری قرار می‌دهد. شما بایستی بپرسید که جراح، چند نوع روند را انجام داده است و تعداد دفعات عمل او چه میزان بوده است. شما همچنین بایستی بدانید که چه نوع برنامه‌ی آماده سازی را باید صورت دهید، روندها چقدر طول می‌کشند و هرگونه ریسک مرتبط را نیز بدانید. جراح شما بایستی به شما در مورد هر دارویی که باید قبل از جراحی، اجتناب کنید مشاوره دهد.
برخی ریسک‌ها عبارتند از: حالت تهوع، بی‌حسی، خونریزی، لخته‌های خون، عفونت و واکنش‌های مغایر به بیهوشی. علاوه بر این، اگر شما دخانیات مصرف می‌کنید بایستی از این کار به مدت دو هفته قبل از جراحی اجتناب کنید تا بهبود پس از عمل را افزایش دهید.
شما همچنین بایستی از تمام هزینه‌های مرتبط و انتخاب‌های پرداخت را قبل از انجام هرگونه عمل، مطلع شوید. بیمه معمولاً جراحی پلاستیک بازسازنده را پوشش خواهد داد اما این امر را با ارائه‌دهنده‌ی خود بررسی کنید. اگر شما هزینه عمل را پرداخت می‌کنید، دریابید که انتخاب‌های پرداخت چگونه می‌باشند و آیا هرگونه طرح پرداخت وجود دارد یا خیر.
ریکاوری در جراحی پلاستیک چگونه خواهد بود؟
بیشتر جراحی پلاستیک به اقامت بیمارستان طولانی نیاز ندارند. بسته به میزان جراحی، برخی عمل‌ها ممکن است بر مبنای سرپایی تکمیل شوند بدین معنا که نیازی نیست که در بیمارستان بمانید. روندهای دیگر نیازمند اقامت شبانه در بیمارستان یا به مدت ۲ الی ۳ روز می‌باشند. در هر صورت، قبل از این که از بیمارستان مرخص شوید، جراح شما در مورد هرگونه مراقبت ویژه در طول مدت ریکاوری صحبت خواهد کرد. بخیه‌های دائمی و جراحی در مطب یک هفته پس از عمل برداشته خواهند شد. جراح شما همچنین بایستی رژیم غذایی ویژه‌ای که باید دنبال کنید، داروهایی که باید مصرف یا اجتناب کنید و هرگونه محدودیت بر فعالیت‌ها را توضیح دهد.
مراقبت های بعد از جراحی پلاستیک
۱٫از تمرین هوازی به مدت دو هفته اجتناب کنید
۲٫از وزنه برداری و ورزش‌های تماسی به مدت یک ماه اجتناب کنید
۳٫با جراح خود در مورد دارو برای مدیریت درد و آماس صحبت کنید.
۴٫از آسپرین اجتناب کنید زیرا که ممکن است منجر به خونریزی و بدتر شدن کبودی بدن شود.
چرا نوجوانان به جراحی پلاستیک روی می‌آورند؟
البته بیشتر نوجوانان اینگونه نیستند. به طور جالب توجهی، جامعه جراحان پلاستیک امریکا (ASPS) تفاوتی در دلایل عمل جراحی پلاستیک از سوی نوجوانان و بزرگسالان گزارش می‌کند. نوجوانان، جراحی پلاستیک را به عنوان روشی برای داشتن چهره‌ای قابل قبول برای دوستان و جفت‌ها می‌پندارند. از سوی دیگر، بزرگسالان مکرراً جراحی پلاستیک را به عنوان روشی برای برجسته بودن در بین جمع می‌پندارند.
برطبق ASPS، بیش از ۲۰۰٫۰۰۰ فرد ۱۹ ساله و جوان‌تر عمل جراحی پلاستیک عمده یا جزئی در سال ۲۰۱۳ داشته‌اند.
برخی افراد به جراحی پلاستیک روی می‌آورند تا یک نقص فیزیکی را اصلاح کنند یا بخشی از بدن را تغییر دهند که باعث ناراحتی آنها می‌شود. به عنوان مثال، پسران با وضعیتی به نام ژینوکامستیا (بافت سینه‌ی مازاد) که با گذر زمان از بین نمی‌رود ممکن است به جراحی متمایل باشند. یک دختر یا پسر با خال مادرزادی ممکن است به درمان لیزر برای رفع آن روی آورد.
افراد دیگر تصمیم می‌گیرند که تغییر آرایشی داشته باشند زیرا که از ظاهر خود راضی نیستند. نوجوانانی که روندهای آرایشی (همانند اتوپلاستی یا درمابراسیون) دارند گاهی اوقات احساس راحتی بیشتری از ظاهر خود پس از عمل دارند.
آیا جراحی پلاستیک، می تواند یک انتخاب صحیح است؟
جراحی بازسازی به ترمیم نقص‌ها یا مشکلات زیاد کمک می‌کند. اما وضعیت در رابطه با انجام جراحی برای تغییر ظاهر خود چیست؟ آیا ایده خوبی برای نوجوانان است؟ همانند هر چیز دیگر، دلایل صحیح و اشتباهی برای انجام جراحی وجود دارد؟
بعید است که جراحی آرایشی، زندگی شما را تغییر دهد. بیشتر جراحان پلاستیک زمان زیادی را صرف مصاحبه با نوجوانانی می‌کنند که به جراحی پلاستیک تمایل دارند تا تصمیم بگیرند که آیا آنها کاندیدهای خوبی برای جراحی هستند یا خیر. پزشکان می‌خواهند بدانند که نوجوانان از لحاظ هیجانی به اندازه کافی بالغ هستند تا جراحی را مدیریت کنند و اینکه آن را به دلایل صحیح انجام می‌دهند یا خیر.
بسیاری از روندهای جراحی پلاستیک، صرفاً جراحی می‌باشند. آنها شامل بیهوشی، بهبود زخم و دیگر ریسک‌های جدی می‌باشند. پزشک‌هایی که این عمل‌ها را انجام می‌دهند می‌خواهند بدانند که بیماران آنها قادر به درک و مدیریت استرس جراحی می‌باشند.
برخی پزشکان عمل‌های معینی همانند (رینوپلاستی) را بر روی نوجوانان انجام می‌دهند تا اینکه مطمئن شوند که فرد به اندازه کافی بالغ است و رشد او تکمیل شده است. برای رینوپلاستی، این امر به معنای سن ۱۵ یا ۱۶ سالگی برای دختران و یک سال بیشتر برای پسران می‌باشد.
دخترانی که می‌خواهند سینه‌های خود را به دلایل زیبایی بزرگ کنند معمولاً بایستی حداقل ۱۸ سال داشته باشند زیرا که ایمپلنت‌های نمکی تنها برای زنان ۱۸ سال به بالا تایید می‌شوند. در برخی موارد، مثلا زمانی که تفاوت اندازه زیادی بین سینه‌ها وجود دارد یا اینکه یک سینه اصلاً رشد نکرده باشد، جراح پلاستیک ممکن است زودتر این فرایند را انجام دهد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.